Eerste indrukken / First impressions

English version bellow

Hola a todos!

Ik ben alweer ongeveer anderhalve week verder en er is zeker een hoop gebeurt in deze anderhalve week! Het wordt een heel verhaal dus bereid je voor zou ik zeggen (pak er wat popcorn of iets dergelijks bij !). Zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen kwam ik zaterdag 1 maart aan. Ik heb diezelfde dag niet heel veel meer uitgevoerd, vooral bijgeslapen en pesos gehaald. Niet veel meer, reizen is vermoeiend haha!

Zondag besloot ik mijn werk op te zoeken. Dus ik had de route opgezocht op google maps en op mijn kaart ingetekend, helemaal goed voorbereid zou je denken! En natuurlijk kreeg ik het weer voor elkaar om meteen bij het naar buiten gaan al de verkeerde kan op te gaan… In plaats van naar links ging ik naar rechts. Natuurlijk raakte ik hierdoor helemaal verdwaald! Na 10 rondjes te hebben gelopen en wel duizend keer op mijn kaart en de straatnaambordjes te hebben gekeken ben ik de weg naar huis weer gaan zoeken en daar heb ik nog een keer goed op de kaart en google maps gekeken. Toen kwam ik erachter dat ik dus naar links moest en niet naar recht, heeeeeeel slim marisa (ik voelde me niet al te snugger op dit moment). Na dit kleine avontuurtje had ik dan toch eindelijk de goede weg gevonden en niet veel later stond ik voor het gebouw waar mijn werk is. Goed, eerste taak gehad. Nu verder met de stad verkennen.

Ik besloot om gewoon een beetje rond te gaan lopen en ik kwam uit op Plaza Dorrego, het plein van de wijk San Telmo (dit is de wijk waar ik werk). Hier was op dat moment de zondag markt. Dit is een hele grote markt waar vooral heel veel antiek wordt verkocht. Ik vind het echt geweldig! Vanuit hier ben ik de hele markt over gelopen en ben ik uitgekomen op Plaza de Mayo, met het roze presidentiële huis, La rosada. Vanuit hier besloot ik mijn verkenningstocht voort te zetten naar avenida 9 de Julio, de grootste straat die ik ooit in mijn leven hebt gezien!!! Met zijn 12 banen is dit toch best imposant om te zien! Na al deze indrukken vond ik het wel weer genoeg en ben ik terug huis gegaan. Alles wat ik deze dag gezien had was nogal overweldigend en ik moet bekennen dat ik het allemaal nog even moest laten bezinken. Net zoals mijn eerste indruk van deze stad dacht ik nog steeds, wooow wat groot!!

De volgende dagen heb ik, net als zondag, gewoon een beetje rondgelopen en dingen proberen te vinden en ontdekken. Ik begon steeds meer te snappen hoe Buenos Aires in elkaar zit. Je moet in blokken tellen. Als je eenmaal de straatnamen herkent en weet hoeveel blokken je die kant en de andere kant op moet is het eigenlijk heel simpel!

Dinsdag begon mijn stage en ik had er heel veel zin in! Natuurlijk was ik wel een beetje zenuwachtig want ik wist helemaal niet wat me te wachten stond. Toen ik netjes op tijd om 11 uur daar aankwam werd ik verwelkomt door mijn begeleider, Juan. Hij heeft me eerst alles over RTR (de organisatie waar ik voor werk) vertelt. Het zit nog best ingewikkeld in elkaar dus hij had een mooie tekening voor me gemaakt (hij was er zelf ook erg trots op). Na deze introductie in het bedrijf hebben we de verschillende afdelingen besproken en hebben we vooral stilgestaan bij de afdelingen waar ik actief in deel ga nemen. Dit zijn de afdeling van promotie en onderwijs. Hierna hebben we mijn taken besproken en moest ik voor mezelf een planning maken wanneer ik wat zou doen en af zou hebben. Toen was het tijd voor mijn eerste opdracht. Alle leden een herrieneringsmail sturen voor de beurzen die gaan komen. Oke, schrijf maar een mail in het Spaans. Oh maar niet naar alle leden…! Alleen naar de non-governmental leden. Uhmmmm oke en wie zijn wie dan? En wat moet ik dan schrijven? En hoe en aaaah, oke stress! Maar uiteindelijk is dit helemaal goed gekomen en heb ik een mooie mail weten te schrijven.
Na de eerste dag werk was ik nogal in de war en ik snapte nog steeds niet helemaal wat ik nou moest doen en hoe en wat (maar dat is natuurlijk logisch na de eerste dag). Mijn tweede dag mocht ik meteen mee naar een meeting bij het ministerie van toerisme omdat ze het over een onderdeel van mijn afdeling gingen hebben. Namelijk hoe ze het op de universiteiten meer over duurzaam toerisme konden hebben. Dit was echt super interessant (ook al verstond ik niet alles want het ging nogal snel). Ik vond het best eng maar ook super interessant om dit meteen mijn tweede dag te mogen doen! Voor de rest moest ik nog meer mails sturen naar leden en aan een planning werken voor een wedstrijd die we gaan organiseren voor studenten.

Ondertussen was ik ook verhuist naar een ander huis. Zoals ik eerst dacht zou ik bij twee mensen in huis komen wonen, maar dit bleek er nog maar 1 te zijn. De man waar ik nu dus woon is 2 maanden (of 3, ik weet het niet precies meer) geleden gescheiden van zijn vrouw en woont hier nu dus alleen (met zijn twee katten…). Minpuntje nummer 1 al meteen. Minpuntje nummer twee kwam snel daarna toen ik vroeg naar de wifi code. “Oh maar ik heb geen wifi, ik heb alleen kabel”. Oh… oke…dat is een verrassing! Op de website stond toch echt dat er draadloos internet was… Na dit tweede minpuntje voelde ik me een beetje uit het veld geslagen en was ik aan het bedenken of ik wel de goede beslissing had gemaakt om naar dit huis te komen. Eigenlijk na twee nachten in dit huis te hebben geslapen was ik al tot de conclusie gekomen dat dit helemaal niets voor mij is. Ik heb mensen om me heen nodig waarmee ik lekker kan babbelen en waarmee ik gezellig samen kan eten of iets kan drinken in de stad. Mensen van mijn eigen leeftijd! Daarom heb ik ook besloten dat ik maar heel snel naar andere huizen moest gaan zoeken. Omdat ik in San Telmo werk heb ik besloten om daar op huizenjacht te gaan. En met succes! Ik mocht meteen al naar een huis komen kijken. Dus ik maakte er maar weer een uitstapje naar San Telmo en de wekelijkse antiekmarkt van (dezelfde als aan het begin van mijn verhaal, we zijn alweer een week verder). Het huis was erg leuk maar ik wilde toch nog even verder kijken. Dus maandag had ik nog een bezichtiging in een ander huis. Hier ben ik echt heel enthousiast over! Het is een super mooi huis, en ik heb mijn eigen balkon, grote kamer en eigenlijk alles wat ik nodig heb. Maar ik had het ook met mijn begeleider over mijn huisprobleem gehad en hij stelde voor om een van de leden te bellen. Dit is een vrijwillerswerk organisatie die een heel huis heeft voor de vrijwilligers. Hier mocht ik komen kijken en ook hier ben ik heel enthousiast over. Dus nu moet ik nog gaan beslissen naar welk huis ik wil (luxe probleem?)

Verder begin ik sinds het begin van deze week steeds meer van werk te snappen. Ik ben er wel achter gekomen dat ik vooral veel moet vragen. Ik ben nu met van alles en nog wat bezig. Ik heb genoeg te doen . Vandaag mocht ik zelfs al wat van mijn werk laten zien tijdens een meeting met de belangrijkste mensen van onze organisatie in Buenos Aires. Ook heb ik tijdens deze meeting met wat andere leden en belangrijke personen binnen het bedrijf kennis gemaakt. Het waren allemaal hele vriendelijke mensen en ik voelde me eigenlijk meteen op mijn gemak tussen hun, dus ik was ook helemaal niet nerveus om mijn stukken te laten zien (terwijl alles in het Spaans ging!) Een ander iets waar ik getuige van mocht zijn is de manier van dingen bespreken hier in Argentinië (of is het alleen Buenos Aires….). Waauw, soms lijkt het wel alsof ze elkaar in de haren willen vliegen, en het volume is ook iets waar je u tegen zegt!! Ik dacht dat Spanjaarden hard praatten…. Nou, die zijn niets vergeleken met de Argentijnen (of Porteños). Het allermooiste vond ik nog dat we na de meeting gewoon weer lekker over koetjes en kalfjes aan het praten waren alsof er niets gebeurt was. Dus het zal wel normaal zijn dat het er zo aan toe gaat.

Afgelopen vrijdag heb ik ook al de stad een beetje onveilig gemaakt toen ik uitgenodigd was door mensen die ik via via ken om wat te drinken. Ik zal het via via verhaal wat duidelijker maken. Mijn ouders hebben een vriendin die uit Buenos Aires komt maar in Barcelona woont (en wij zien haar heel vaak). Deze vriendin heeft weer familie in Buenos Aires wonen en zij heeft mij de contactgegevens van een aantal van haar neven en nichten doorgegeven. Ik heb hun weer gemaild en werd meteen uitgenodigd om met hun mee te gaan. Ik heb me heel erg vermaakt en veel vragen over Nederland moeten beantwoorden haha! Ze vonden het super interessant, alles wat ik te vertellen had. Natuurlijk heb ik ook veel van hun kunnen leren en ben ik weer een stuk wijzer geworden over Argentinië en Buenos Aires.

Voor de rest moet ik wel zeggen dat ik aan veel dingen hier moet wennen. Overal kan je lezen dat Buenos Aires veel op Europa lijkt, en deels is dat ook zeker waar. De architectuur is heel Europees, maar daar (vind ik) is het dan ook wel mee gezegd. De manier van leven, doen en laten, normen en waarden, alles is hier anders. Hier moest ik de eerste dagen toch behoorlijk aan wennen, maar ik begin langzamerhand de dingen van hier te begrijpen. Het enige wat ik nog wel heel moeilijk vind is al de armoede die ik hier zie. Ik vond in Spanje al dat er veel zwervers waren maar, alweer, Spanje is niets vergeleken met hier. Overal waar je rondloopt zie je wel zwervers, mensen die bedelen,etc. Soms voel ik me daardoor nogal opgelaten omdat ik hier als “rijke” Nederlander aankom met mijn mooie telefoon en goed verzorgde kleding terwijl deze mensen niets hebben. Maar ik heb tegen mezelf gezegd dat ik me er zo min mogelijk van aan moet trekken en ik begin er al een heeeeeel klein beetje aan te wennen, maar er helemaal aan wennen zal denk ik nooit lukken. Het laatste wat me hier opvalt is dat het Spaans toch wel erg anders is dan het Spaans wat ik geleerd heb/gewend ben. Ik moet behoorlijk wennen aan het accent waarmee de mensen hier praten. Vooral omdat ze de Y en LL hier heel anders uitspreken en geen onderscheid hebben tussen de uitspraak van de Z, C en S. Ook praten ze hier nog best snel dus ik loop meestal een halve of hele zin achter omdat ik moet bedenken welk woord ze nou precies zeggen. Maar hier valt vast en zeker ook aan te wennen, in Málaga raakte ik ook gewend aan het Andalusische accent.

Dit was het dan wel weer. Het is iets langer geworden dan gedacht maar ik had ook erg veel te vertellen (en ik heb niet eens alles vertelt). Dat krijg je als je naar een ander continent verhuist zullen we maar zeggen.

Hasta luego, of eigenlijk op zn Argentijns: Ciao! (stelletje italianen hahah!)


Hola a todos,

I am already in Buenos Aires for around one and a half week and certainly a lot has happened in this time. I assure you that it will be a whole story so prepare yourself I would say (grab some popcorn or something). As you could read in my last blog I arrived Saturday the 1st of March. That same day I didn’t do that much anymore; I mainly slept and got myself some pesos. Actually nothing more, travelling is tiring haha!

Sunday I decided to look for my work. I looked up the route on Google maps and even drew it in my own map, completely prepared you would say! But of course I managed to go the wrong way immediately when I left the door. Instead of going to the left I went to the right. Of course I got completely lost! After walking 10 rounds and looking ten thousand times on my map and the street signs I tried to find my way back home to have a look at Google maps and my own map again. Only then I figured out that I had to turn to the left and not to the right, yep Marisa you are sooooo smart (I felt pretty stupid at that moment). After this little adventure I found the right way and not much later I was standing in front of my work. Good, first tasks done. Now further with discovering the city.

I decided to just walk around a bit and I ended up on Plaza Dorrego, the square of the neighbourhood of San Telmo (this is also where I work). At the moment I arrived, there was a Sunday market. This is a very big market where they mostly sell antique stuff, but I loved it! From here I walked over the whole market till I ended up at Plaza de Mayo, with the pink executive mansion and office of the President of Argentina, La rosada. I decided that from here I would continuous my journey to avenida 9 de Julio, the biggest street I have ever seen in my whole life! With its 12 lanes this is pretty impressive to see. After all these impressions it was enough for me and I went back home. Everything I had seen this day was a little bit overwhelming and I had to let it sink in a little bit. Just as the first impression I had about this city I still think, waaauw so big!

The next days I just walked around a little big and tried to find and discover new stuff. I began to understand more and more about the way Buenos Aires is build up. You need to count in blocks. If you know the street names and you know how many blocks you have to count it is actually pretty easy.

Tuesday was the first day of my internship and I was really looking forward to it! Of course I was a little bit nervous because I didn’t know what was waiting for me. When I arrived correctly in time at 11 I got a warm welcome from my supervisor, Juan. He told me everything about RTR (the organisation I am working for). The structure of the company is actually kind of difficult so Juan made a drawing for me (which he was very proud of). After the introduction in the organisation we discussed the different sections and especially the sections in which I will be working (promotion and education). After discussing all this stuff my first task was to make a planning in which I show when I will be doing what. And then it was time for my first real task! I had to send a reminding email about the upcoming fairs to all ours members. So yes, just write an email in Spanish. Oh but btw, not to all the members…! Only to the non-governmental members. Okaaay uuuh and those are? And what do I have to write? En how and aaaa, well stress haha! But in the end everything went fine and I wrote a good email to all the members.

After my first day I was still a little bit confused and I still didn’t get everything (but of course that is normal after the first day). My second day I was invited to go to a meeting at the ministry of tourism because they would discuss a part in which I am also involved. Namely, how to talk more about sustainable tourism at the universities. It was super interesting to be at this meeting (although I didn’t understand everything because it all went a little bit fast). The rest of the days consisted of writing emails and thinking about a planning for a competition for students we are going to organise.

Meanwhile I also moved to another house. First I thought I would be living with two people, but this turned out to be one. The man with who I am now living got divorced 2 months ago (or 3, I don’t remember exactly) and now lives alone (with his two cats…). Minus point number 1. Minus point number 2 followed not that much later when I asked about the Wi-Fi code. “Oh but I don’t have Wi-Fi, only cable”. Oh…well… that is a surprise, on the website you clearly stated that you have Wi-Fi, but okay. After this other minus point I felt a little bit stupid and I was thinking if I really made the right decision to come to this house. Actually after two nights I already knew that this was not the place I wanted to be. I need people around me to chat with and with whom I can have dinners together or drink something in the city. People of my own age! Because of that I decided to go on room hunting. Because I work in San Telmo I decided that I was going to look for houses is this neighbourhood as well. And with success! Already after one email I got invited to come over to have a look. So I decided to make a trip to San Telmo to see the market again (yes we are already one week further). The house was really nice but I wanted to look a little bit further (no over rushed decisions). Monday I had another visit and I am super super enthusiastic about this one. It is a very nice house and I have my own balcony, big room and actually everything you need. But I also spoke with my supervisor about my little (or big) house problem and he suggested that he could call one of our members. This is a voluntary organisation and they have a really big house for all their volunteers. I was invited to have a look and again I am super enthusiastic about this house. So now I have to make a decision in which one I want to live (luxurious problems?).

Since the beginning of this week I begin to understand more and more about the work I am doing. I learned that I have to ask a lot of questions. I am doing all kind of different stuff at the moment. So I have enough to do. Today I even had to present some of the work I had done, at a meeting with some important people of our organisation in Buenos Aires. Also I met with some other members and important people within the organisation. They were all very friendly and I felt really comfortable around them, so I wasn’t too nervous to present my parts (although it was in Spanish). Something else I was lucky to witness was the way people deal with meetings in this country. Woow, sometimes it looks like they almost want to kill each other and the volume is also something which you need to get used to. I thought the Spanish people had loud voices…. Well, they are nothing in comparison with the Argentinian people. The best thing of all was after the meeting, when they were talking to each other like nothing had happened. So I guess these kinds of things are normal here.
Last Friday I also met with some people I know via via in the city to have a drink. I will make this via via story a little bit clearer. My parents have a friend from Buenos Aires but she lives in Barcelona (and we see her pretty often). This friend has family in Buenos Aires and gave me some of the contact details of her cousins. So I send an email to them and I got invited to join them on a cousin reunion. I enjoyed it a lot and got a lot of questions about Holland haha. Of course they also taught me a lot Buenos Aires and Argentina.

I have to admit that I have to get used to a lot of things here. Everywhere you can read that Buenos Aires is a lot like Europa and partly this is true. When you look at the architecture it is all very Europeans but that is all (in my opinion). The way of life, norms and values, and doing things in daily life is so different. The first days I really had to get used to this but little by little I begin to understand how it works here. The only thing that I still find pretty hard is all the poverty. I already thought that there were a lot of beggars in Spain, but again, Spain is nothing in comparison with Buenos Aires. Everywhere you walk you can see beggars, homeless people, etc and sometimes I feel awkward and embarrassed around them because I am here as the “rich” Dutch girl with my nice phone and proper clothes while they don’t have anything. But I told myself to pay as less attention as possible to this and I am getting to get used to it a little bit already. However, fully getting used to it will never happen I think. The last thing that I notice is that the Spanish is sooo different then the Spanish I learned/am used to. I have to get used to the accent and the way of talking, especially because they pronounce the Y and LL different and because there is no distinction between the Z, S and C. The people also talk pretty fast so most of the time I am still half a sentence or a whole sentence behind because I need to think which word they are saying. But I will get used to this for sure, I also got used to the accent of Málaga.

So this was it. It is a little bit longer than I expected it to be but I had a lot to tell (and I didn’t even tell everything!) That is what you get when you move to another continent we will say.

Hasta luego, or actually in the Argentinian way: Ciao!